کارگاه ارتباط موثر، روز یکشنبه 20 بهمن 1398 در سالن C مجتمع خدمات فناوری دانشگاه صنعتی شریف توسط بهزاد فیض‌بخش “عضو جامعه‌ی بین‌المللی مشاوران و درمانگران” برگزار شد.
به طور کلی، سطح ارتباط‌ها و فضای ارتباط کاری یا غیر کاری بر میزان نوع ارتباط‌ها موثر هست.
بر اساس تحقیقات پژوهشگران، استفاده از نوشیدنی گرم در جلسه‌های عقد قرارداد به میزان 70% منجر به جواب مثبت و سِرو کردن نوشیدنی سرد 70% موجب پاسخ منفی شده‌است. ضمنا، استشمام انواع بوها، از جمله، عطر مورد استفاده، تا 48% تصمیم فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد که این موضوع‌ها در جلسه‌های مشاوره بسیار مهم هست.
NLP:
به طور کلی، برنامه‌ریزی عصبی کلامی (NLP) رویکردی منظمی است که هدف از آن افزایش اثر بخشی فردی هست. افراد، به شیوه‌های خاص خود در مورد جهان فکر می‌کنند، آن را می‌بینند، می‌شنوند، لمس می‌کنند و می‌فهمند. برنامه‌ریزی عصبی زبانی با ساختار تفکر و قالب‌های فکری سرو کار دارد.
در واقع، برنامه‌ریزی عصبی زبانی با ایجاد برنامه‌ریزی مجدد ذهن از طریق ایجاد مسیر عصبی جدید، قصد دارد رویکرد متفاوتی را در زندگی فراهم کند. انسان‌ها از طریق تصاویر و فیلترهای ذهنی به تفسیر وقایع اطراف می‌پردازند. این فیلترها در ان‌ال‌پی به «نقشه ذهنی» شناخته می‌شود و بنا به شخصیت و باورهای افراد می‌تواند متفاوت باشد. با توجه به این که هر یک از انسان‌ها نقشه ذهنی خود را دارند پس، برای درک دیدگاه آنان و برقراری ارتباط مؤثر، باید به نقشه ذهنی افراد احترام گذاشت.
یادگیری
به طور کلی، یادگیری هر مهارت، شامل چهار بخش است:
- عدم تبحر ناخودآگاه: فرد، از نداشتن مهارت خود احساس بدی ندارد و نسبت به آموزش آن، احساس نیاز نمی‌کند.
- عدم تبحر آگاهانه: شخص، وقتی که با آن مهارت برای اولین بار روبرو شد به عدم قابلیت خود برای انجام این کار پی می‌برد.
- تبحر آگاهانه: در این مرحله، فرد متوجه می‌شود که باید بر روی فراگیری آن مهارت، تمرکز کند و آموزش ببیند.
- تبحر خودآگاه: شخص، در این مرحله، به توانایی انجام کار دست یافته‌است و آن را به آسانی انجام می‌دهد.
ما، در زندگی خود به استفاده از موبایل عادت کردیم و کمتر، از، ذهن‌مان بهره می‌بریم. ما هر روز با حجم عظیمی از بمباران اطلاعاتی روبرو هستیم که بخش قابل توجهی از آنها را حذف می‌کنیم، یک سری از اطلاعات را با استدلال خودمان تجزیه و تحلیل می‌کنیم و به یک سری از اطلاعات، عمومیت می‌بخشیم. متاسفانه، به مرور زمان، عمق تصمیم‌گیری‌های ما رو به کاهش هست. بازی چانگ کینگ به نوع نگرش ما کمک می‌کند و اجازه می‌دهد که از جزء به کل توجه کنیم. البته، نوع مدل مذاکره، هم، بر نتیجه‌ی کار، موثر است. به عنوان مثال وقتی که طرفین مذاکره، هرکدام، حرف خودشان را بزنند تفاهم بین آنها صورت نمی‌گیرد. ضمنا، مدیران، نیز، باید، نگرش خود را تغییر دهند تا نیازهای مشتری را بشناسند و به آسانی به خواسته‌های او پاسخ دهند.
ضمنا، در بخش دوم کارگاه، به تیزهوشی حسی اشاره شد.
تیزهوشی حسی شامل بررسی موارد زیر است:
- رنگ پوست
- حالت پوست
- ریتم نفس کشیدن
- کاهش اندازه‌ی لب‌ها
- تغییر حالت چشم‌ها
به طور کلی، 75% ادراکات ما از طریق بینایی هست امّا زل زدن، نگاه به لب، پیشانی و گونه‌ها حس بدی را به مخاطب القا می‌کند. پس، بهتر آن است که به بینی طرف مقابل نگاه کنید که باعث ناراحتی او نشود.
بر اساس این یافته‌ها، انسان‌ها در سه گروه بصری، شنیداری و لمسی طبقه‌بندی می‌شوند که براساس صورت‌بندی‌های شش‌گانه حرکات چشم به شکل زیر می‌باشند:
- Vr : بازیافت تصویری
- Vc: تصویرسازی
- Ar: بازیافت شنیداری
- :Ac ایجاد زبانی
- k : اشارات حرکتی
- :Ai ارتباط زبانی درونی
اگر، چشم‌های فرد به سمت چپ حرکت کند به این معنا هست که تصویری که در حافظه‌ی او از واقعیت بوده‌است، یادآوری می‌شود. امّا اگر به سمت راست نگاه کند به این معنا است که به دنبال نشانه‌هایی برای ساختن تصویری می‌گردد.
به طور کلی، انسان‌ها از دریچه‌های گوناگونی اطلاعات را دریافت می‌کنند که این دریچه‌ها می‌توانند بینایی، شنوایی، لامسه، چشایی و بویایی باشد و هر شخصی برای دریافت اطلاعات هم‌زمان که از دریچه‌های مختلف استفاده می‌کند، بر روی یکی از آنها بیشتر تکیه می‌کند یا بر اساس نوع زندگی انسان، یکی از این حواس تقویت می‌شود و اطلاعات از آن کانال بهتر و راحت‌تر دریافت می‌شود و حداکثر مطلب را از آن دریچه بیشتر و به صورت دقیق تری جذب می‌کند. یکی از بهترین راه‌های شناخت کانال دریافت اطلاعات مخاطب همان‌طور که در بالا گفته شد، حرکت چشم هاست؛ به آن گونه که انسان‌ها در مواقعی که به دنبال یک موضوع در حافظه خود می‌گردند یا هنگامی که در حال تصور کردن موضوعی که ممکن است در آینده به آن بپردازند یا به‌طور کلی، در بعضی از فعالیت‌های فکری شان به صورت ناخودآگاه حرکات چشمی را انجام می‌دهند که گویای استفاده از کانال دریافتی ترجیحی آنها است.
به طور کلی، انسان‌های لمسی، تُن صدای پایین دارند، درونی‌تر هستند و نفس عمیق می‌کِشَند ولی افراد دیداری و شنیداری سریع صحبت می‌کنند و حرکات دست و زبان آنها زیادتر است.
در نهایت، کارگاه با تمرین مهارت‌های چشمی حاضران با یکدیگر به پایان رسید.
نویسنده: یاسمن حسینی